Publikacje
30.03.2009
Funkcjonowanie całego organizmu jest związane z prawidłowym przekazem informacji, który odbywa się z udziałem trzech układów: endokrynnego, nerwowego i immunologicznego. Są one powiązane ze sobą siecią wzajemnych zależności. Uwalniane przez nie substancje regulują czynność tych układów, a za ich pośrednictwem wszystkich organów ustroju.
30.03.2009
29.03.2009
Starzenie się organizmu kobiety i związany z tym spadek produkcji hormonów płciowych, czyli tzw. menopauza jest pojęciem znanym od dawna. Okazuje się jednak, że narastające z wiekiem niedobory hormonalne dotyczą także mężczyzn. Objawy z tym związane są na tyle charakterystyczne, że wprowadzono dla ich termin andropauza. Z wiekiem spada także produkcja innych, ważnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, hormonów.
29.03.2009
13.01.2009
Ciąża powikłana cukrzycą jest obecnie uważana za najczęstszą patologię położniczą. W leczeniu ciężarnych z cukrzycą kluczową rolą jest utrzymanie normoglikemii, co zmniejsza ryzyko wystąpienia ostrych i odległych powikłań zarówno dla matki, jak i dla płodu. Leczenie zaburzeń gospodarki węglowodanowej różni się w zależności od typu cukrzycy, inne jest w cukrzycy ciążowej (Gestational Diabetes Mellitus, GDM), a inne w przedciążowej (Pregestational Diabetes Mellitus, PGDM).
13.01.2009
20.12.2008
20.12.2008
12.12.2008
1
Zaburzenia gospodarki węglowodanowej wynikające z defektu wydzielania lub działania insuliny wiążą się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności lub niewydolnością wielu narządów. Występujące w przebiegu cukrzycy przewlekłe powikłania naczyniowe stanowią obecnie jedno z największych wyzwań diabetologii. Najczęściej opisywanymi następstwami choroby są zmiany o charakterze mikro- i makroangiopatii, takie jak retinopatia, nefropatia i neuropatia, choroba niedokrwienna serca, zawał serca czy udar mózgu. W przebiegu cukrzycy może również dochodzić do zmian w innych tkankach i narządach, np. w tkance kostnej.
12.12.2008
1
05.11.2008
Błędna interpretacja wyniku badania spirometrycznego może być przyczyną dwojakiego rodzaju błędów. Wynik może być fałszywie dodatni, czyli identyfikować zaburzenia, tam gdzie ich nie ma, lub fałszywie ujemny, czyli nie rozpoznawać zaburzeń, tam, gdzie one występują. Niezależnie od rodzaju błędu, jeżeli wynik badania ma wpływ na proces decyzyjny, to prowadzi to do błędnych decyzji terapeutycznych bądź orzeczniczych. Poniżej przedstawione zostały błędy, które spotyka się w codziennej praktyce klinicznej.
05.11.2008
07.10.2008
Nowoczesne metody obrazowania - ultrasonografia (USG), tomografia komputerowa (TK), badanie rezonansu magnetycznego (MRI) - umożliwiły uwidocznienie zmian anatomicznych w narządach trudno dotychczas dostępnych w tradycyjnych badaniach radiologicznych. Wraz z wdrożeniem tych metod została uruchomiona lawina przypadkowych odkryć obecności guzów w różnych narządach i tkankach.
07.10.2008
01.08.2008
Przebudowa szkieletu jest długotrwałym procesem, który wymaga zaangażowania skomplikowanych mechanizmów regulacyjnych na różnych poziomach. Na poziomie komórkowym najważniejszą rolę ogrywają osteoblasty wywodzące się z komórek mezenchymalnych, odpowiedzialne za kościotworzenie i osteoklasty wywodzące się z linii monocytów/makrofagów, prowadzące resorpcję tkanki kostnej.
01.08.2008
01.08.2008
Współczesny standard diagnostyki osteoporozy jest oparty na densytometrii metodą DXA w lokalizacjach centralnych. Rośnie jednak liczba doniesień wskazujących, że nie jest on wystarczający w ocenie ryzyka złamań, nawet po uwzględnieniu innych danych klinicznych, takich jak wiek, przebyte złamania oraz inne czynniki ryzyka. Istnieje zatem potrzeba doskonalenia nieinwazyjnych technik obrazowych umożliwiających ocenę struktury kostnej i wczesne rozpoznawanie złamań, zwłaszcza trzonów kręgowych
01.08.2008
01.08.2008
Tkanka kostna jest rodzajem tkanki łącznej podporowej, w skład której wchodzą wyspecjalizowane komórki kostne linii mezenchymalnej (prekursory osteoblastów, osteoblasty, komórki wyściełające kość, osteocyty) i hematopoetycznej (prekursory osteoklastów i osteoklasty) oraz złożona z części organicznej i nieorganicznej substancja zewnątrzkomórkowa (ECM).
01.08.2008
