Publikacje

Pacjent po infekcyjnym zapaleniu wsierdzia
23.01.2015
Infekcyjne zapalenie wsierdzia (IZW) stanowi proces zapalny, który obejmuje wsierdzie, dotyczy zastawek serca własnych lub sztucznych, dużych naczyń krwionośnych oraz ciał obcych znajdujących się w sercu (np. elektrod endokawitarnych). Głównymi czynnikami ryzyka są: obecność wad wrodzonych lub nabytych zastawek, obecność sztucznych zastawek, infekcje krwiopochodne, stosowanie narkotyków dożylnych...
Pacjenci z nabytymi zastawkowymi wadami serca w praktyce ambulatoryjnej – zasady kwalifikacji do leczenia operacyjnego. Ambulatoryjna opieka nad dorosłymi pacjentami z wrodzonymi wadami serca
23.01.2015
Nabyte zastawkowe wady serca nie występują tak często, jak choroba wieńcowa, nadciśnienie tętnicze czy niewydolność serca. Jednak podejmowanie decyzji terapeutycznych jest trudne, ponieważ wady nabyte częściej są rozpoznawane u osób starszych, z chorobami współistniejącymi, a przez to obarczonych wyższym ryzykiem operacyjnym...
Pacjent ze wszczepionym kardiowerterem-defibrylatorem
21.01.2015
Implantowalny kardiowerter-defibrylator (implantable cardioverter-defibrillator, ICD) to jedno z urządzeń do elektroterapii serca. W skład wszczepionego układu wchodzi generator impulsów (metalowe urządzenie, zwykle wielkości 2 pudełek zapałek, zawierające baterię i układy elektroniczne) i przynajmniej jedna elektroda...
Badania w poradni kardiologicznej
21.01.2015
Współczesna opieka kardiologiczna kładzie coraz większy nacisk na opiekę ambulatoryjną nad pacjentem. Poradnia kardiologiczna z jednej strony może stanowić pierwszy punkt diagnostyki dla osób z podejrzeniem stabilnej choroby wieńcowej, a z drugiej powinna zapewnić ciągłość i wielokierunkowość terapii pacjentów uprzednio leczonych w ramach szpitalnych oddziałów kardiologicznych...
Pacjent ze wszczepionym stymulatorem serca
20.01.2015
Tylko w 2012 r. wszczepiono w Polsce blisko 24,5 tys. stymulatorów serca. Chory ze stymulatorem może znaleźć się pod opieką każdego lekarza, bez względu na specjalizację. Szczególnie istotna jest jednak właściwa współpraca lekarza rodzinnego z kardiologiem, ponieważ to z tą grupą lekarzy najczęściej stykają się chorzy i to oni kierują pacjenta do specjalisty w przypadku podejrzenia nieprawidłowości pracy układu stymulującego serce...
Pacjent z migotaniem przedsionków przyjmujący nowe doustne antykoagulanty
19.01.2015
Migotanie przedsionków (AF) jest jedną z najczęściej występujących arytmii, która obejmuje 1–2% populacji ogólnej. Stanowi niewątpliwie jeden z głównych czynników ryzyka wystąpienia udaru mózgu, który często kończy się zgonem lub niepełnosprawnością...
Pacjent z niewydolnością serca
15.01.2015
Niewydolność serca (NS) można zdefiniować jako zespół typowych objawów podmiotowych i przedmiotowych wynikających z nieprawidłowości budowy i czynności serca, która powoduje niezdolność serca do dostarczania tlenu w ilości pokrywającej zapotrzebowanie metaboliczne tkanek, pomimo prawidłowych ciśnień napełniania...
Pacjent po ostrym zespole wieńcowym leczonym inwazyjnie
13.01.2015
Choroba niedokrwienna serca jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów w Polsce i wciąż wykazuje tendencję wzrostową. Jest to związane ze znacznym rozpowszechnieniem czynników ryzyka sercowo-naczyniowego oraz znamiennym starzeniem się populacji. Liczba osób hospitalizowanych z powodu zawału serca w 2012 r. wynosiła 79,4 tys...
Pacjent po przezskórnej interwencji wieńcowej  z implantacją stentu przyjmujący nowe leki przeciwpłytkowe
12.01.2015
Podwójne leczenie przeciwpłytkowe kwasem acetylosalicylowym (ASA) i klopidogrelem od ponad dekady stanowiło podstawę postępowania w ostrych zespołach wieńcowych (OZW) i nadal jest leczeniem z wyboru u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową leczoną angioplastyką wieńcową z implantacją stentu...
Zasady współpracy lekarza kardiologa Ambulatoryjnej Opieki Specjalistycznej z oddziałem kardiologii
09.01.2015
Prawidłowa współpraca pomiędzy opieką ambulatoryjną a leczeniem szpitalnym jest jednym z podstawowych elementów kompleksowej opieki zdrowotnej. Z jednej strony powinna ona zapewniać swobodny dostęp do usług świadczonych w ramach opieki ambulatoryjnej, a z drugiej w miarę potrzeby umożliwiać hospitalizację, podczas której w pełni powinno się wykorzystać wcześniej zebrane informacje o pacjencie...