Publikacje

Probiotyki w zapobieganiu i leczeniu zakażeń dróg oddechowych
12.11.2009
Zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie gardła i migdałków podniebiennych, zatok, ucha środkowego, nagłośni, krtani) i dolnych (zapalenie oskrzeli, oskrzelików, płuc) należą do najczęstszych schorzeń, z którymi styka się lekarz praktyk. Większość zakażeń dróg oddechowych ma etiologię wirusową, zdecydowanie rzadziej wywoływane są przez bakterie. Zmniejszenie ryzyka chorób infekcyjnych układu oddechowego ma znaczenie w każdym wieku, szczególnie zaś w grupach ryzyka (np. dzieci uczęszczające do przedszkola lub żłobka, osoby w podeszłym wieku) i jest ważnym zadaniem dla służby zdrowia.
Zasady strajku lekarskiego
15.09.2009
Art. 59 ust. 3 Konstytucji stanowi, iż "związkom zawodowym przysługuje prawo do organizowania strajków pracowniczych i innych form protestu w granicach określonych w ustawie".
15.09.2009
Probiotyki w alergii - fakty i mity
23.06.2009
Uważa się, że jednym z elementów odpowiedzialnych za wzrost częstości zachorowań u dzieci na choroby alergiczne jest nieprawidłowy skład flory bakteryjnej. Błona śluzowa jelita wymaga ekspozycji na bakterie w celu rozwoju układu odpornościowego, w tym immunologicznej tolerancji. Skład mikroflory przewodu pokarmowego noworodka i niemowlęcia zależy od sposobu porodu, karmienia i przebytych infekcji. Dlatego też rozumienie roli probiotyków w fizjologii ludzkiego organizmu stało się ważnym i często dyskutowanym zagadnieniem.
23.06.2009
Kiedy powinno się stosować probiotyki?
30.04.2009
Zgodnie z definicją FAO/WHO, probiotyki to żywe drobnoustroje, które podawane w odpowiednich ilościach wywierają korzystny efekt zdrowotny. W przyszłości definicja ta ulegnie prawdopodobnie modyfikacji, ponieważ z badań przeprowadzonych na zwierzętach wynika, że niektóre skutki działania probiotyków można uzyskać za pomocą zabitych bakterii lub nawet DNA bakteryjnego.
Leczenie cukrzycy u kobiet w ciąży
13.01.2009
Ciąża powikłana cukrzycą jest obecnie uważana za najczęstszą patologię położniczą. W leczeniu ciężarnych z cukrzycą kluczową rolą jest utrzymanie normoglikemii, co zmniejsza ryzyko wystąpienia ostrych i odległych powikłań zarówno dla matki, jak i dla płodu. Leczenie zaburzeń gospodarki węglowodanowej różni się w zależności od typu cukrzycy, inne jest w cukrzycy ciążowej (Gestational Diabetes Mellitus, GDM), a inne w przedciążowej (Pregestational Diabetes Mellitus, PGDM).
13.01.2009
Wybrane schorzenia kardiologiczne a ciąża
13.01.2009
Kobiety w ciąży ze współistniejącą chorobą serca stanowią niecały procent wszystkich ciężarnych. Ze względu na większą liczbę późnych ciąż, korygowanie w dzieciństwie wrodzonych wad serca oraz wcześniejsze rozpoznawanie innych schorzeń kardiologicznych, takich jak nadciśnienie tętnicze, dysfunkcja lewej komory czy choroba wieńcowa, możemy spodziewać się wzrostu liczby ciężarnych wymagających opieki kardiologicznej.
13.01.2009
Zasady stosowania leków w ciąży
13.01.2009
U kobiety ciężarnej zachodzą liczne fizjologiczne zmiany, między innymi w układzie krążenia. Największe związane są ze wzrostem objętości krwi, zwiększeniem unaczynienie oraz perfuzji narządów, takich jak nerki czy skóra, aktywnością układu krzepnięcia, aktywnością, zużyciem oraz wytwarzaniem płytek krwi, a także wzrostem stężenia większości innych czynników krzepnięcia.
13.01.2009
Leczenie antyarytmiczne u kobiet w ciąży
13.01.2009
Zaburzenia rytmu serca w populacji osób dorosłych są zjawiskiem bardzo częstym. Są one również, razem z objawami niewydolności serca, najczęstszą przyczyną konsultacji kardiologicznych u kobiet ciężarnych.
13.01.2009
Depresja u kobiet
19.11.2008
W 1820 roku J.E. Dominigue Esguird pisał: "Od czasów Hipokratesa nazywano melancholią obłęd charakteryzujący się ponurym nastrojem, przedłużającym się lękiem i smutkiem". We współczesnej literaturze psychologicznej czytamy, że depresja jest formą emocjonalnego i psychologicznego umierania.
19.11.2008
Najczęstsze błędy diagnostyczne w interpretacji badań spirometrycznych
05.11.2008
Błędna interpretacja wyniku badania spirometrycznego może być przyczyną dwojakiego rodzaju błędów. Wynik może być fałszywie dodatni, czyli identyfikować zaburzenia, tam gdzie ich nie ma, lub fałszywie ujemny, czyli nie rozpoznawać zaburzeń, tam, gdzie one występują. Niezależnie od rodzaju błędu, jeżeli wynik badania ma wpływ na proces decyzyjny, to prowadzi to do błędnych decyzji terapeutycznych bądź orzeczniczych. Poniżej przedstawione zostały błędy, które spotyka się w codziennej praktyce klinicznej.
05.11.2008