Publikacje
09.09.2007
Rozpowszechnienie depresji jest duże i mieści się w przedziale od kilku do kilkunastu procent w zależności od stosowanej metody badawczej (3,15). Często ma ona przebieg przewlekły i nawracający. W sposób znaczny zaburza funkcjonowanie dotkniętych nią osób, co niekorzystnie odbija się na rodzinie i środowisku społecznym.
09.09.2007
09.09.2007
We współczesnych systemach klasyfikacji chorób psychicznych depresjom na podłożu organicznym przyznano osobne miejsce pośród zaburzeń nastroju. Obecność zmian organicznych ma swoje znaczenie rokownicze oraz terapeutyczne. Depresje często towarzyszą schorzeniom neurologicznym, jakkolwiek związek pomiędzy depresją a konkretną jednostką neurologiczną bywa złożony.
09.09.2007
11.07.2007
Istnieje coraz więcej publikacji naukowych opisujących znaczenie czynników psychospołecznych w rozwoju i przebiegu chorób sercowo-naczyniowych (CVD).
11.07.2007
23.04.2007
1
Padaczka była zawsze wiązana z zaburzeniami psychicznymi. W XIX wieku opisujący padaczkę neurolodzy i psychiatrzy uważali, że jest to choroba degeneracyjna układu nerwowego, występująca rodzinnie, której nieodłączną cechą jest pogorszenie funkcji poznawczych i emocjonalnych obok powtarzających się napadów padaczkowych
23.04.2007
1
04.03.2007
Kiedy w roku 1957 Kuhn opublikował pierwszy artykuł dotyczący możliwości stosowania trójpierścieniowego leku przeciwdepresyjnego (TLPD) - imipraminy w terapii depresji (1), środowisko lekarskie, choć przyjęło to odkrycie z dużą rezerwą (jak wspomina Katona na pierwszy wykład dotyczący imipraminy, podczas konferencji w Genewie, przyszło 17 osób), z pewnością jednak odetchnęło z ulgą w związku z pojawieniem się kolejnej (po elektrowstrząsach i inhibitorach monoaminooksydazy) możliwości terapii stanu chorobowego związanego z tak dużym ryzykiem samobójstwa.
04.03.2007
04.03.2007
Używanie substancji psychoaktywnych może powodować zróżnicowany negatywny wpływ na zdrowie. Jednym z takich skutków jest uzależnienie, które cechuje się m.in. "głodem" substancji, upośledzeniem kontrolowania jej używania, stopniowym zastępowaniem innych ważnych uprzednio czynności zdobywaniem substancji, bycia pod jej wpływem i dochodzenia do siebie, somatycznymi objawami uzależnienia (objawy odstawienne, zmieniona, zwykle zwiększona, tolerancja), powracanie do niekontrolowanego używania nawet po wieloletniej abstynencji.
04.03.2007
04.03.2007
Jeszcze 10 lat temu rozdział dotyczący leków neuroleptycznych w podręczniku psychofarmakologii doświadczalnej i klinicznej wśród działań niepożądanych praktycznie nie zawierał odniesień do przyrostu masy ciała i objawów metabolicznych (rozumianych tu przede wszystkim jako zaburzenia gospodarki węglowodanowej i lipidowej) związanych ze stosowaniem neuroleptyków.
04.03.2007
04.03.2007
Elaine Perry w roku 1986 (1) przedstawiła hipotezę, potwierdzoną wynikami badań w następnych latach, że kluczową rolę w występowaniu zaburzeń procesów poznawczych pełni układ cholinergiczny (2). Podstawą do stworzenia hipotezy cholinergicznej były spostrzeżenia, że przyjmowanie środków o działaniu antycholinergicznym pogarsza sprawność procesów poznawczych, natomiast po stosowaniu środków cholinomimetycznych procesy te ulegają poprawi
04.03.2007
04.03.2007
Wprowadzenie do terapii zaburzeń psychicznych tzw. atypowych neuroleptyków, nazywanych też lekami przeciwpsychotycznymi II generacji, jest niemal powszechnie uważane za znaczący postęp w leczeniu schizofrenii oraz zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
04.03.2007
04.03.2007
1
W ciągu ostatnich kilkunastu lat postępuje istotna zmiana zasad leczenia chorych na schizofrenię. Wpływa na nią wiele czynników. Do najważniejszych zaliczam te, które zmieniły pogląd, że schizofrenia jest tajemniczą i niezbadaną chorobą, której leczenie wymaga przede wszystkim intuicji, na postrzeganie jej przede wszystkim jako choroby somatycznej, w której wybór postępowania powinien uwzględniać dane wynikające z badań (evidence based medicine).
04.03.2007
1
