Publikacje

Heparyna w... kremie
27.06.2005
2
Przedstawiamy szczegółową informację o leku Heparinum. Jest to sól sodowa heparyny (Heparinum natricum) 300 j.m./g w postaci kremu do stosowania zewnętrznego. Wskazaniami do stosowania leku są: zapalenie żył powierzchownych powstałe w wyniku zakrzepicy żył, żylaków kończyn oraz po iniekcjach dożylnych lub po stosowaniu kaniul i cewników naczyniowych; krwiaki śródskórne; stłuczenia i obrzęki; leczenie i zapobieganie powstawaniu blizn i bliznowców; zakrzepy guzków krwawniczych.
27.06.2005
2
Miejscowa kortykoterapia a ryzyko osteoporozy
23.06.2005
Hormony kory nadnerczy (kortykosteroidy) należą do grupy związków chemicznych zawierających w swej strukturze cząsteczkę 4-pierścieniowego steranu i stąd wywodzi się ich nazwa zwyczajowa - steroidy. Nazwa glikokortykosteroidy (glukokortykosteroidy) pochodzi z wczesnej epoki badań nad ich właściwościami. Pierwszym zaobserwowanym działaniem był wpływ na gospodarkę węglowodanową ze skutkiem glukostatycznym. Glikokortykosteroidy (GKS) są jedną z najsilniejszych grup leków, stosowanych w wielu dziedzinach medycyny.
23.06.2005
Gęstość mineralna kręgosłupa u chorych na wrzodziejące zapalenie jelita grubego w zależności od przebiegu klinicznego oraz rozległości schorzenia
23.06.2005
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (wzjg) jest rozlanym, nieswoistym procesem zapalnym błony śluzowej odbytnicy albo odbytnicy i okrężnicy, prowadzącym w części przypadków do powstania owrzodzeń. Zarówno patogeneza wzjg, jak i przebieg kliniczny oraz stosowanie w leczeniu glikokortykosteroidów (GK) sprawiają, że ta choroba predysponuje do zaburzeń w gospodarce mineralnej kości, a w konsekwencji prowadzi do osteoporozy.
23.06.2005
Starzenie się a zagrożenie nowotworami narządów płciowych
23.06.2005
3
Proces neogenezy jest wieloetapowym ciągiem zdarzeń komórkowych i międzykomórkowych, które trwają wiele lat. Nowotwór złośliwy jest guzem składającym się z populacji komórek somatycznych, które rozrastają się nieskoordynowanie i nadmiernie. Proces ten charakteryzuje przewaga proliferacji komórek nad ich obumieraniem. Proliferujące komórki tracą stopniowo cechy charakterystyczne dla tkanki, z której się wywodzą.
23.06.2005
3
Osteoporotyczne złamania kostne - profilaktyka, leczenie, rehabilitacja
23.06.2005
Często przez wiele lat bezobjawowy przebieg choroby przerywa "nagle" pierwsze złamanie kości. Typowe niskoenergetyczne osteoporotyczne złamanie jest spowodowane niewielkim urazem lub często uraz wywołujący jest tak nieznaczny, że nie zostaje zarejestrowany przez pacjenta.
23.06.2005
Osteoporozy wtórne w ginekologii. Przyczyny jatrogenne
23.06.2005
Osteoporozy wtórne są wynikiem działania znanego czynnika etiologicznego, powodującego daną chorobę, której jednym z objawów jest osteoporoza. Osteoporozy wtórne mogą mieć również przyczynę genetyczną i jatrogenną. Stanowią one 30% przypadków osteoporozy.
23.06.2005
Miejsce estrogenów w leczeniu osteoporozy
23.06.2005
2
W okresie reprodukcyjnym niedobór estrogenów uwarunkowany pierwotną lub wtórną niewydolnością jajników prowadzi do zmniejszenia szczytowej gęstości i występowania zagrożenia osteoporozą. Młode kobiety osiągają szczytową masę kostna o 25-30% niższą niż mężczyźni, a 45% całkowitej masy kostnej powstaje w okresie dojrzewania.
23.06.2005
2
Parathormon - nowe perspektywy leczenia osteoporozy
23.06.2005
Chociaż podkreśla się, że pomiar masy mineralnej kości w obrębie przynasady bliższej kości udowej, przyjęty za punkt odniesienia dla wartości uznawanych za normę, nie może być jedynym kryterium oceny, wartość ta nadal pozostaje ważnym elementem w szacowaniu ryzyka złamań. Obniżenie masy kostnej w obrębie szyjki kości udowej poniżej -1,0 SD w porównaniu do wartości uzyskiwanych dla młodych, zdrowych kobiet określa się jako osteopenię, a poniżej -2,5 SD jako osteoporozę.
23.06.2005
Ranelinian strontu - nowa opcja leczenia osteoporozy
23.06.2005
Farmakologiczne leczenie osteoporozy w ostatnich latach zostało zdominowane przez terapię antyresorpcyjną. Wiodącymi lekami są bisfosfoniany i raloksyfen. Leki te hamują wybitnie resorpcję kości, dając tym samym przewagę kościotworzeniu.
23.06.2005
Gęstość mineralna kości czy jakość kości - praktyczne podejście do oznaczeń densytometrycznych
23.06.2005
1
Wiadomo, że gęstość mineralna kości (BMD) dobrze determinuje wzrost ryzyka złamań. Jednak obecne dane wskazują na to, że BMD jest słabym prognostykiem zmniejszenia ryzyka złamań podczas terapii antyresorpcyjnej. Czasami lekarze praktycy mają olbrzymie trudności z prawidłową interpretacją badań densytometrycznych. W artykule omówiono nowe kryteria densytometryczne przyjęte przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Densytometrii Klinicznej (ISCD).
23.06.2005
1