Publikacje
Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, jaskra zajmuje w skali światowej drugie miejsce wśród przyczyn utraty wzroku, obejmując 15% zarejestrowanych przypadków. Co roku z powodu jaskry traci wzrok około 2,4 miliona ludzi.
03.08.2001
Według współcześnie obowiązującej definicji, pojęcie "jaskra" obejmuje grupę chorób oczu, która charakteryzuje się postępującym zanikiem nerwu wzrokowego, przebiegającym z charakterystycznymi zmianami w wyglądzie jego tarczy oraz z charakterystycznymi, progresywnymi zmianami w polu widzenia.
03.08.2001
11
Zmiana w wyglądzie tarczy nerwu wzrokowego jest najważniejszą cechą neuropatii jaskrowej. Słowo "zmiana" odzwierciedla tu pewną dynamikę procesu, a istotą schorzenia jest odmienność wyglądu tarczy nerwu wzrokowego w porównaniu z jej stanem poprzednim.
03.08.2001
Istotą uszkodzenia w jaskrze są zmiany anatomopatologiczne polegające na postępującej atrofii komórek zwojowych i warstwy włókien nerwowych siatkówki. W wyniku tych zmian dochodzi do postępującego zaniku tarczy nerwu wzrokowego z charakterystycznym poszerzeniem wnęki naczyniowej, ubytkami pierścienia nerwowo-siatkówkowego oraz ubytkami warstwy włókien nerwowych siatkówki.
03.08.2001
Rozpoznanie i leczenie jaskry do niedawna jeszcze opierało się tylko i wyłącznie na wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego. To kryterium okazuje się jednak fałszywe zarówno w przypadkach jaskry z normalnym ciśnieniem wewnątrzgałkowym (JNC), która stanowi wg różnych źródeł 24-39% jaskry pierwotnej otwartego kąta, jak i w nadciśnieniu ocznym.
03.08.2001
Podstawowym czynnikiem wpływającym na jakość życia chorego na jaskrę jest postępujące uszkodzenie pola widzenia, które w swoim naturalnym rozwoju prowadzi do inwalidztwa wzrokowego...
03.08.2001
Farmakologiczne leczenie jaskry opiera się na regularnym, codziennym przyjmowaniu kropli do oczu, na ogół do końca życia chorego - jeśli wcześniej nie zaistnieje konieczność interwencji chirurgicznej.
03.08.2001
Wysoka krótkowzroczność degeneracyjna jest jednostką chorobową o słabo poznanej etiologii oraz uwarunkowaniu genetycznym i/lub środowiskowym, którą określają 3 kryteria: anatomo-kliniczne, biometryczne i refrakcyjne. Dwa pierwsze kryteria są dla niej specyficzne, ostatnie - najmniej, aczkolwiek w praktyce to ono właśnie jest najczęściej używane.
03.08.2001
Zespół pseudoeksfoliacji (PEX), czyli zespół rzekomego złuszczania został po raz pierwszy opisany w 1919 roku przez fińskiego okulistę J.G. Lindberga, który zauważył obecność szarobiałych złogów na brzegu źrenicznym u niektórych starszych pacjentów.
03.08.2001
26.07.2001