Podziel się z innymi:
2008-12-12

Zaparcia czynnościowe - jak można pomóc pacjentom?

Źródło/Autor: Agnieszka Muszyńska, Andrzej Steciwko

Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego stanowią częsty i poważny problem kliniczny, z którym zgłaszają się pacjenci do gabinetów lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej (POZ). Do ich rozpoznawania i prawidłowej klasyfikacji służą opracowane i opublikowane w 2006 roku przez zespół ekspertów III Kryteria Rzymskie (1), będące zmienioną i uaktualnioną, zgodnie z obecną wiedzą medyczną, wersją I i II Kryteriów Rzymskich opracowanych w latach wcześniejszych.

Zaparcia czynnościowe - jak można pomóc pacjentom?
Zobacz dalszy ciąg: Zaloguj się i przeczytaj pełną treść artykułu
Zarejestruj się

Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się bezpłatnie i otrzymaj dostęp do:

  • niekomercyjnego biuletynu informacyjnego Goniec Medyczny. Trzy razy w tygodniu otrzymasz przegląd najbardziej interesujących informacji ze świata medycyny i farmacji,
  • pełnych tekstów artykułów z wybranych polskich i zagranicznych czasopism naukowych,
  • aktualnego kalendarza zjazdów, konferencji, szkoleń i innych wydarzeń medycznych.

Zarejestruj się

Przeczytaj także:
IQVIA – nowości na rynku leków w Polsce i Unii Europejskiej w 2024 roku
20.01.2025
Przedstawiamy comiesięczne zestawienie przygotowane przez specjalistów IQVIA, dotyczące rejestracji nowych leków w Polsce i Unii Europejskiej.
Dieta śródziemnomorska a mikrobiota jelitowa
14.01.2025
Dieta śródziemnomorska jest jednym z najlepiej zbadanych i najbardziej znanych wzorców żywieniowych na świecie. Tradycyjna dieta śródziemnomorska odzwierciedla sposób żywienia typowy dla Grecji i południowych Włoch na początku lat 60. Charakteryzuje się wysokim spożyciem produktów roślinnych, jest minimalnie przetworzona, sezonowa i lokalnie pozyskiwana.
Raport „Obniżona odporność immunologiczna. Zwiększenie świadomości pacjentów z chorobami nowotworowymi”
23.12.2024
Pacjenci hematoonkologiczni to osoby szczególnie narażone na częste i ciężkie w przebiegu infekcje. Upośledzenie działania ich układu immunologicznego może wynikać zarówno z samej choroby, jak i z zastosowanego leczenia onkologicznego. Z tego względu pacjenci powinni znajdować się nie tylko pod szczególną opieką lekarzy, ale także samodzielnie zachowywać różnorodne środki ostrożności, takie jak unikanie kontaktu z chorymi oraz odpowiednia higiena. Kluczowe może okazać się również stosowanie farmakologicznych metod profilaktyki, m.in. szczepień.