Publikacje

Stabilna choroba wieńcowa u kobiet
30.10.2009
Mit o wyższej chorobowości i umieralności z powodu choroby wieńcowej u mężczyzn w porównaniu z kobietami pokutował w medycynie przez wiele lat, aż do roku 1989, w którym pojawiły się dowody, że to kobiety, a nie jak wcześniej sądzono mężczyźni, częściej umierają z powodu chorób układu krążenia. W 2005 roku umieralność z przyczyn sercowo-naczyniowych u kobiet w Polsce stanowiła 53% wszystkich zgonów kobiet, natomiast u mężczyzn 41%.
30.10.2009
Stabilna choroba wieńcowa u pacjentów w wieku podeszłym
30.10.2009
Od wielu lat obserwujemy systematyczne wydłużanie życia ludności krajów rozwiniętych. Stale rosnąca liczba osób w wieku podeszłym jest skutkiem poprawy warunków bytowych, zmiany stylu życia oraz postępu w wielu dziedzinach medycyny, który zaowocował zwiększeniem skuteczności prewencji pierwotnej i wtórnej, intensywnym rozwojem diagnostyki i nowoczesnych metod leczenia chorób.
30.10.2009
Stabilna choroba wieńcowa u pacjentów z cukrzycą
30.10.2009
Cukrzyca typu 2 jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów w krajach rozwiniętych. Wskutek starzenia się populacji, rozpowszechnienia otyłości i siedzącego trybu życia liczba nowych zachorowań wciąż rośnie, stanowiąc coraz większy problem epidemiologiczny. Zaburzenia gospodarki węglowodanowej znacznie zwiększają ryzyko wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego.
30.10.2009
Leczenie przeciwpłytkowe i przeciwzakrzepowe w stabilnej chorobie wieńcowej
29.10.2009
1
Celem farmakologicznego leczenia w stabilnej chorobie wieńcowej jest poprawa jakości życia, przez zmniejszenie stopnia nasilenia występujących objawów, oraz poprawa rokowania. Głównym celem terapii przeciwpłytkowej oraz dla określonych wskazań terapii przeciwzakrzepowej jest poprawa rokowania pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową
29.10.2009
1
Leczenie przeciwpłytkowe u pacjentów poddanych zabiegom niekardiologicznym
29.10.2009
Kwas acetylosalicylowy (acetylsalicylic acid, ASA) stanowi podstawę terapii przeciwpłytkowej u pacjentów z chorobą wieńcową, jako element profilaktyki pierwotnej i wtórnej incydentów sercowo-naczyniowych oraz prewencji epizodów zakrzepowych po zabiegu implantacji stentów.
29.10.2009
Diagnostyka inwazyjna choroby wieńcowej
28.10.2009
Na początku lat 60. jedynymi narzędziami do diagnostyki serca był stetoskop, elektrokardiogram i zdjęcie rentgenowski klatki piersiowej. Pod koniec tej dekady pojawiło się jednowymiarowe echo serca. Naprawdę pomocne okazało się jednak dopiero echo dwuwymiarowe, ale tę metodę zaczęto wykorzystywać bardzo późno, dopiero w latach 80.
28.10.2009
Wskazania do wykonania rewaskularyzacji w stabilnej chorobie wieńcowej
28.10.2009
W 1977 roku A. Gruentzig w Zurichu wykonał pierwszą angioplastykę balanową krytycznego zwężenia początkowego odcinka gałęzi przedniej zstępującej lewej tętnicy wieńcowej u 38-letniego pacjenta, z krótkim wywiadem wysiłkowych bólów wieńcowych. Był to niewątpliwie krok milowy w rewaskularyzacji naczyń nasierdziowych mięśnia sercowego
28.10.2009
Farmakoterapia stabilnej choroby wieńcowej
27.10.2009
Głównym celem farmakoterapii stabilnej choroby wieńcowej jest z jednej strony poprawa rokowania poprzez zapobieganie zawałowi serca oraz zgonowi, z drugiej zaś wyeliminowanie lub przynajmniej minimalizacja objawów choroby. Zawałowi serca czy zgonowi w stabilnej chorobie wieńcowej zapobiega się głównie przez redukcję częstości incydentów zakrzepowych oraz przeciwdziałanie rozwojowi niewydolności serca.
27.10.2009
Acyklowir w praktyce lekarza rodzinnego
26.10.2009
1
Acyklowir jest stosowany w leczeniu zakażeń wirusem ospy wietrznej i półpaśca (varicella - zoster), zakażeń skóry i błon śluzowych wirusem opryszczki pospolitej (herpes simplex), włącznie z opryszczkowym zakażeniem narządów płciowych (zakażenia pierwotne i nawracające), w zapobieganiu nawrotom opryszczki pospolitej u pacjentów immunokompetentnych oraz w zapobieganiu i leczeniu zakażeń wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej u pacjentów immunoniekompetentnych.
26.10.2009
1
Epidemiologia choroby wieńcowej
26.10.2009
1
Na przełomie XIX i XX wieku choroby układu sercowo-naczyniowego stały się dominującym problemem zdrowotnym i pozostają do dziś najczęstszą przyczyną zgonów w krajach rozwiniętych. W krajach rozwijających się choroby układu sercowo-naczyniowego są zwykle mniej znaczącą przyczyną zgonów niż niedożywienie, choroby zakaźne i choroby wieku dziecięcego.
26.10.2009
1