Publikacje
Epidemiologia stanowi podstawę wszelkich działań w obszarze zdrowia publicznego. Rozpoznanie częstości występowania chorób oraz przyczyn zmienności tych danych stwarza podstawy do planowania profilaktyki pierwszo- i drugorzędowej, a także oceny skutków finansowych bezpośrednio i pośrednio związanych z badanymi jednostkami chorobowymi, wdrożenia metod wczesnej wykrywalności i zabezpieczenia zarówno w zakresie świadczeń zdrowotnych, jak i poprawy jakości życia chorych.
22.06.2009
Astma oskrzelowa należy do grupy chorób przewlekłych i stanowi istotny problem zdrowotny oraz obciążenie budżetu ze względu na koszty bezpośrednie i pośrednie. W ostatnich latach dokonał się istotny postęp w poznaniu patomechanizmów i w terapii astmy. Dzięki temu w latach 90. XX wieku powstały liczne wytyczne postępowania w astmie zarówno o zasięgu międzynarodowym (GINA), jak i krajowym (opracowania PTA).
22.06.2009
Astma oskrzelowa jest najczęstszą chorobą przewlekłą występującą u dzieci i u osób do 40. roku życia. Najnowsze ogólnopolskie badania epidemiologiczne (ECAP) wykazały, że na astmę cierpi w Polsce 12% mieszkańców, czyli ponad 4 miliony osób, a aż 75% z nich nie wie że choruje na astmę lub jest źle leczona (1). U blisko 80% chorych pierwsze objawy astmy są obecne przed 5. rokiem życia.
22.06.2009
Światowa strategia rozpoznawania, leczenia i prewencji astmy (aktualizacja 2008) - co warto wiedzieć
W 1993 roku pod auspicjami NHLBI (National Heart, Lung and Blood Institute) i WHO utworzono Światową Inicjatywę Zwalczania Astmy (Global Initiative for Asthma - GINA). Jej celem jest upowszechnianie wiedzy o astmie i jej wpływie na zdrowie publiczne, promowanie badań nad identyfikacją czynników ryzyka wzrostu zapadalności na astmę i związku między astmą a zmianami środowiskowymi, działania na rzecz ograniczenia zapadalności na astmę i śmiertelności z jej powodu, poprawa opieki nad chorymi na astmę oraz zwiększenie dostępności efektywnych terapii astmy.
22.06.2009
W jaki sposób poprawić skuteczność leczenia astmy - takie pytanie zadaje sobie wielu lekarzy, zajmujących się na co dzień tym problemem. Pomimo wielu możliwości terapeutycznych i coraz głębszej i bardziej gruntownej wiedzy na temat patofizjologii astmy, wciąż stanowi ona wyzwanie dla klinicystów. Kolejne pytanie to, co jest ważniejsze - skuteczność czy bezpieczeństwo? Perspektywa wieloletniego leczenia astmy - choroby często "na całe życie", zmusza do zastanowienia nad doborem najbezpieczniejszego, optymalnego leczenia.
22.06.2009
Astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to dwie jednostki chorobowe charakteryzujące się przewlekłym procesem zapalnym toczącym się w drogach oddechowych prowadzącym do obturacji dróg oddechowych. Choroby te mają wiele objawów wspólnych, wymagają jednak często odmiennego postępowania terapeutycznego, szczególnie w początkowym okresie leczenia. Odróżnienie astmy od POChP lub potwierdzenie rozpoznania zespołu nakładania, czyli występowania u jednego chorego cech charakterystycznych obu chorób, może stanowić istotny problem w naszej codziennej praktyce zarówno diagnostyczny, jak i terapeutyczny.
22.06.2009
Leki antyleukotrienowe w ostatnich kliku latach zyskały sobie silną pozycję, jako leki przeciwzapalne stosowane w astmie oskrzelowej. Z punktu widzenia klinicysty liczą się przede wszystkim antagoniści receptora dla leukotrienów cysteinylowych cysLT1, tj. montelukast, zafirlukast i pranlukast (niezarejestrowany w Polsce). Inhibitor 5-lipoksygenazy, zileuton, hamujący syntezę leukotrienów, z powodu działań niepożądanych nie jest stosowany na dużą skalę (także niedostępny w Polsce).
22.06.2009
Histamina, główny mediator reakcji alergicznych, znana jest od ponad 100 lat. Odpowiada ona za takie objawy, jak: wodnisty katar, kichanie, świąd i obrzęk śluzówki nosa, bąbel pokrzywkowy, łzawienie i pieczenie oczu. Leki blokujące ten istotny mediator odgrywają zasadniczą rolę w znoszeniu objawów u chorych na alergiczny nieżyt nosa i spojówek, pokrzywkę oraz świąd o różnej etiologii.
22.06.2009
Immunoterapia swoista polega na podawaniu osobie uczulonej dawek alergenu w celu wywołania tolerancji na uczulającą substancję. Ze względu na drogę podania możemy wyróżnić immunoterapię podskórną (subcutaneous immunotherapy, SCIT), która stosowana jest doświadczalnie i w terapii już od ponad 100 lat. Metoda ta nazywana jest niekiedy immunoterapią "klasyczną" lub "iniekcyjną", w celu odróżnienia jej od innych ("alternatywnych", "nie-iniekcyjnych" lub "miejscowych") dróg podania alergenu.
22.06.2009
Leki β-adrenolityczne (LBA) to jedna z tych grup leków, która zasadniczo zmieniła rokowanie w chorobach sercowo-naczyniowych. Najwyraźniejszą korzyść (15% redukcji śmiertelności) odnotowano w przebiegu zawału serca zarówno w okresie ostrym, jak i po przebytej chorobie. Badania te były podstawą rekomendacji American Heart Association i American College of Cardiology z 2001 roku, zalecających stosowanie LBA u wszystkich chorych w okresie ostrego zespołu wieńcowego i po przebytym zawale serca.
22.06.2009