Publikacje

Ocena ryzyka rezydualnego chorób układu sercowo-naczyniowego jako kolejny krok do indywidualizacji terapii
01.10.2010
W ostatniej dekadzie kardiologia światowa osiągnęła wymierny sukces w leczeniu inwazyjnym i farmakologicznym chorób układu sercowo-naczyniowego, co przełożyło się na przedłużenie życia w populacjach krajów rozwiniętych. Stało się to możliwe dzięki opracowaniu zaleceń terapeutycznych o zasięgu globalnym oraz w wyniku ich implementacji przez narodowe stowarzyszenia lekarskie.
Preparaty złożone w terapii nadciśnienia tętniczego w świetle najnowszych wytycznych
30.09.2010
W ostatnich latach coraz więcej uwagi poświęca się preparatom złożonym w terapii nadciśnienia tętniczego. W prezentowanym opracowaniu zostanie przedstawione miejsce preparatów złożonych opartych na antagonistach receptora angiotensyny II (sartanach), grupie leków o szerokim zakresie wskazań i udowodnionym korzystnym wpływie na częstość zdarzeń sercowo-naczyniowych...
Nowe spojrzenie na starsze i nowsze leki hipotensyjne o działaniu ośrodkowym
30.09.2010
Poznanie leków hipotensyjnych o działaniu ośrodkowym stanowiło ważny etap w rozwoju farmakoterapii nadciśnienia tętniczego. Istnieją bowiem bezsporne dowody na udział układu nerwowego w patogenezie nadciśnienia tętniczego...
30.09.2010
Interpretacja wyników podstawowych badań biochemicznych u chorych na nadciśnienie tętmicze - praktyczne zasady postepowania
30.09.2010
Kliniczna ocena chorego na nadciśnienie tętnicze polega na ustaleniu przyczyny nadciśnienia, ocenie czynników ryzyka występowania powikłań sercowo-naczyniowych i wykryciu powikłań narządowych spowodowanych nadciśnieniem tętniczym. Taka ocena wymaga przeprowadzenia dokładnych wywiadów chorobowych, badania przedmiotowego i wykonania badań diagnostycznych, w tym badań biochemicznych.
Preparat złożony oparty na antagoniście receptora angiotensyny II i diuretyku tiazydowym w terapii nadciśnienia tętniczego
29.09.2010
W ostatnich latach sformułowano europejskie i amerykańskie, a także rodzime wytyczne dotyczące leczenia nadciśnienia tętniczego. Ze względu na ich szeroki zasięg, uwzględnianie dużych badań epidemiologicznych i klinicznych oraz postęp w dziedzinie farmakoterapii nadciśnienia tętniczego, rzutują one w bezpośrednim stopniu na postępowanie lekarza praktyka
Docelowe wartości ciśnienia tętniczego w różnych grupach chorych
29.09.2010
Nadciśnienie tętnicze jest obecnie najczęściej rozpoznawaną chorobą przewlekłą oraz jednym z najważniejszych czynników ryzyka wystąpienia niewydolności serca lub przewlekłej choroby nerek (PChN). Poza wczesnym rozpoznaniem tej choroby, głównym wyzwaniem pozostaje skuteczne obniżenie podwyższonych wartości ciśnienia, a co z tym związane, zmniejszenie częstości występowania powikłań narządowych nadciśnienia tętniczego.
XX Zjazd Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego - preparaty złożone jako podstawa terapii nadciśnienia tętniczego - relacja
29.09.2010
W dniach 18-21 czerwca 2010 r. odbył się w Oslo 20. Zjazd Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego. Jednym z ważnych zagadnień poruszonych w toku wykładów była dyskusja nad miejscem monoterapii oraz roli preparatów złożonych jako podstawowego sposobu terapii nadciśnienia tętniczego.
29.09.2010
Implanty ucha środkowego - postępy w implantologii otologicznej
23.09.2010
Ocenia się, że około 10-20% ludzi ma problemy ze słuchem na tyle nasilone, że powinni nosić aparaty słuchowe, jednak tylko 1/4 osób z niewydolnym socjalnie słuchem decyduje się z nich korzystać.
Możliwości rehabilitacyjne w neurogennych zaburzeniach głosu
23.09.2010
Zaburzenia neurogenne w odniesieniu do głosu wynikają z nieprawidłowej pracy mięśni oddechowych, fonacyjnych i wpływających na kształt rezonatorów zmiennokształtnych. Przyczyną zaburzeń neurogennych głosu są uszkodzenia odpowiednich struktur układu nerwowego zlokalizowanych centralnie lub obwodowo.
Implanty ślimakowe w praktyce klinicznej
23.09.2010
Implanty ślimakowe zapewniają zarówno dorosłym, jak i dzieciom, dotkniętym głębokim niedosłuchem odbiorczym, percepcję dźwięków w przypadku gdy nie osiągają oni wystarczających korzyści w aparatach słuchowych. Bez względu na etiologię niedosłuchu większość pacjentów dzięki implantacji osiąga znaczący postęp w percepcji dźwięków otoczenia, a z czasem, ucząc się interpretować dźwięki mowy, także postęp w percepcji i rozwoju mowy werbalnej.