Publikacje

Zastosowanie glikokortykosteroidów w leczeniu atopowego zapalenia skóry
02.07.2007
W świetle obecnej wiedzy atopowe zapalenie skóry (AZS) uznaje się za chorobę cywilizacyjną. Przeprowadzone badania wykazały, że w Polsce choroba ta występuje średnio u 4,7% dzieci między 3. a 18. r.ż. i u 1,4% dorosłych (1). 75% wszystkich przypadków AZS rozwija się do 3. r.ż., stąd też problem terapeutyczny dotyczy głównie pacjentów z tej grupy wiekowej.
02.07.2007
Bezpieczeństwo kortykosteroidoterapii wziewnej - wpływ nośnika HFA
02.07.2007
Glikokortykosteroidy wziewne (wGKS) są stosowane w terapii astmy od ponad 30 lat, stanowiąc obecnie najskuteczniejszą formę leczenia przyczynowego tej choroby. Ich wprowadzenie do leczenia ograniczyło w znacznym stopniu poważne ogólnoustrojowe działania niepożądane, występujące w trakcie kortykosteroidoterapii doustnej i parenteralnej.
02.07.2007
Desloratadyna i lewocetyryzyna w leczeniu alergicznego nieżytu nosa
02.07.2007
Leki przciwhistaminowe są terapią pierwszego wyboru w leczeniu alergicznego nieżytu nosa. Starsze leki tej grupy są wysoce skuteczne w zmniejszeniu nasilenia takich objawów, jak świąd nosa czy kichanie, ale w mniejszym stopniu wpływają na blokadę nosa. Desloratadyna (DL) i lewocetyryzyna (LC) należą do nowej generacji leków przeciwhistaminowych, stworzonej z myślą o zwiększeniu skuteczności leczenia, przy równoczesnej redukcji częstości występowania działań niepożądanych.
02.07.2007
Nowa strategia terapii astmy - wytyczne GINA 2006
02.07.2007
Astma oskrzelowa jest obecnie jedną z najczęstszych chorób przewlekłych układu oddechowego. Szacunkowe dane WHO mówią nawet o 300 mln osób chorujących obecnie na astmę na świecie.
02.07.2007
Test kontroli astmy - Asthma Control Test (ACT) - na tle zaleceń GINA 2006
02.07.2007
W przypadku astmy, która jest chorobą przewlekłą, niezwykle ważna jest edukacja chorych, gdyż często wieloletnia terapia wymaga doskonałej współpracy i partnerskich relacji pomiędzy pacjentem i lekarzem prowadzącym. Dobierając optymalny zestaw leków do terapii astmy, należy pamiętać o najważniejszych celach tego leczenia, do których należą: całkowite ustąpienie lub zdecydowane zmniejszenie objawów astmy, przywrócenie prawidłowej czynności płuc, zapobieganie zaostrzeniom choroby oraz utrzymanie dobowej zmienności PEF poniżej 20%.
02.07.2007
Jak osiągnąć i utrzymać kontrolę astmy
02.07.2007
Nowy raport GINA zmienia całkowicie podejście do leczenia astmy. Terapia astmy wg nowych standardów nastawiona jest na pacjenta, na jego stan kliniczny i potrzeby. Głównym jej celem jest całkowita kontrola choroby.
02.07.2007
Zastosowane aerozoloterapii w kontekście patofizjologii chorób obturacyjnych płuc ze szczególnym uwzględnieniem właściwości aerozoli generowanych przez inhalatory typu pMDI-HFA
02.07.2007
Aerozoloterapia jest metodą stosowaną w chorobach obturacyjnych płuc jako leczenie z wyboru. Astma jest jednostką chorobową toczącą się przede wszystkim w małych oskrzelach (1), a nie, jak dotąd sądzono, w dużych i średnich. Dwie główne grupy leków stosowanych w astmie tzn. β2-mimetyki i glikokortykosteroidy mają odmienne mechanizmy działania.
02.07.2007
Alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa a astma oskrzelowa - zalecenia ARIA 2006
02.07.2007
Zalecenia ARIA (Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma) (1) zostały opracowane przez grupę międzynarodowej klasy ekspertów we współpracy ze Światową Organizacją Zdrowia. Podstawowym ich założeniem jest upowszechnienie wiedzy o alergicznym nieżycie błony śluzowej nosa, wzajemnych powiązaniach patofizjologicznych pomiędzy górnymi i dolnymi drogami oddechowymi oraz ustalenie międzynarodowych, opartych na badaniach naukowych, standardów dotyczących diagnostyki i terapii.
02.07.2007
Leczenie stabilnej choroby wieńcowej u pacjentów z cukrzycą typu 2
06.06.2007
Stabilną dławicę piersiową definiuje się jako zespół kliniczny, którego najczęstszym objawem jest ból w klatce piersiowej, indukowany wysiłkiem lub stresem i ustępujący po odpoczynku lub zażyciu nitrogliceryny. W populacji ogólnej większości krajów europejskich częstość dławicy piersiowej ocenia się na 20 do 40 tysięcy przypadków na milion mieszkańców.
06.06.2007
Udział ostrej (poposiłkowej) hiperglikemii w rozwoju i przebiegu choroby niedokrwiennej serca u chorych na cukrzycę typu 2
06.06.2007
Obecnie jednym z podstawowych celów leczenia cukrzycy typu 2 jest zapobieganie jej przewlekłym powikłaniom rozwijającym się na podłożu makroangiopatii. Makroangiopatia dotycząca dużych naczyń krwionośnych jest, w sensie anatomopatologicznym, identyczna z miażdżycą u osób bez cukrzycy.
06.06.2007