Publikacje
24.03.2010
Leki działające poprzez blokowanie układu renina-angiotenstyna-aldosteron (RAA) są preferowanym leczeniem nadciśnienia współistniejącego z innymi schorzeniami (1) i są wskazane u pacjentów z nadciśnieniem i cukrzycą, zespołem metabolicznym, chorobą niedokrwienną serca, niewydolnością serca lub napadowym migotaniem przedsionków oraz u młodych pacjentów z niepowikłanym nadciśnieniem.
24.03.2010
17.03.2010
Jeszcze do niedawna przewlekła niewydolność serca (PNS) była wskazaniem do ograniczenia wysiłku fizycznego i prowadzenia oszczędzającego trybu życia. Jednak z przeprowadzonych w ostatnim dwudziestoleciu badań wiadomo, że regularna aktywność fizyczna ma pozytywny wpływ na rokowanie i leczenie pacjentów z PNS. Regularne ćwiczenia fizyczne wpływają korzystnie na ciśnienie tętnicze krwi, stężenie glukozy, insulinooporność, lipidogram oraz normalizację masy ciała.
17.03.2010
17.03.2010
1
W ostatnich latach obserwujemy zwiększenie udziału leków generycznych wśród preparatów stosowanych w farmakoterapii kardiologicznej. Zastępowanie leków oryginalnych lekami generycznymi ma prowadzić do zwiększenia dostępności nowoczesnych leków kardiologicznych oraz zmniejszać koszty farmakoterapii, które ponoszone są zarówno przez płatnika, jak i pacjentów.
17.03.2010
1
12.03.2010
U wybranych pacjentów z niewydolnością serca (NS) elektroterapia może stanowić istotne uzupełnienie leczenia farmakologicznego. Elektrostymulacja klasyczna i terapia resynchronizująca z i bez kardiowertera-defibrylatora oraz ablacja, u wybranych chorych, są uznanymi, zawartymi w standardach Europejskiego i Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego elementami leczenia pacjentów z niewydolnością serca.
12.03.2010
Poza leczeniem farmakologicznym u wybranych pacjentów z niewydolnością serca (NS), której towarzyszą arytmie nad- i komorowe elektroterapia może stanowić istotne uzupełnienie leczenia. Poza elektrostymulacją klasyczną i terapią resynchronizującą implantacja urządzeń z funkcją kardiowersji i defibrylacji oraz ablacja u wybranych chorych są uznanymi, zawartymi w standardach Europejskiego i Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego elementami leczenia pacjentów z niewydolnością serca.
10.03.2010
2
Obecnie uważa się, że u podstaw rozwoju niewydolności serca leży koncepcja neurohormonalna. Zakłada ona nadmierną aktywację układów współczulnego i renina-angiotensyna-aldosteron (renin-angiotenin-aldosterone, RAA) oraz wzrost sekrecji wazopresyny, endoteliny i peptydów natriuretycznych (1). Pobudzenie układów neuroendokrynnych we wczesnej fazie niewydolności serca jest mechanizmem kompensacyjnym, ponieważ poprawia kurczliwość mięśnia sercowego.
09.03.2010
2
Postrzeganie β-adrenolityków jako leków stosowanych w niewydolności serca w ostatnich 30 latach uległo całkowitej zmianie. Z zabronionych stały się zalecanymi, a odstąpienie od ich stosowania w przypadku braku przeciwwskazań można uznać za błąd w sztuce.
08.03.2010
Ostra niewydolność serca (ONS) czyli ostra dekompensacja krążenia to nagłe pojawienie się lub nasilenie objawów podmiotowych i przedmiotowych niewydolności serca (NS) wymagające natychmiastowego leczenia. Może ona być wynikiem zaostrzenia istniejącej już wcześniej przewlekłej NS lub objawią się de novo (1). Według rejestru ADHERE (Acute Decompensated Heart Failure National Registry) wśród chorych hospitalizowanych z powodu ONS zdecydowaną większość (79%) stanowią osoby już wcześniej leczone.
08.03.2010
Podane poniżej zasady leczenia farmakologicznego niewydolności serca (HF) oparte są głównie na obowiązujących wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) opublikowanych w roku 2008 (1) oraz Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego z roku 2009 (2). W tekście zastosowano powszechnie znaną klasyfikację dowodów naukowych (klasy I-III) i ich poziomów wiarygodności (poziom A-C) (1,2).
05.03.2010
U chorego z niewydolnością serca (NS) badanie echokardiograficzne (Echo) pozwala ustalić przyczynę, stopień zaawansowania choroby podstawowej oraz pomaga w ocenie ryzyka nagłej śmierci sercowej.
05.03.2010
